W-B Community in Indonesië: Dag 6

Community Manager Valy Van de Merlen verblijft momenteel in Jakarta voor een bezoek aan opvangtehuis Fajar Baru, een van de projecten waar W-B Community zich sinds enkele maanden achter schaart. Hij bekijkt er samen met Koen Vondenbusch van vzw Fajar Baru waarvoor de fondsen die Waasland-Beveren mee hielp te verwerven -onder andere met de shirtveiling na onze wedstrijd tegen KRC Genk- ingezet worden. Dagelijks brengt hij hier verslag uit.

Dag 6 – Maandag 12-01-1015

Deze ochtend fietsten we met de becak, een authentieke fietstaxi, tot bij het Kraton, het paleis van de sultan van Yogya. Het is een museum op Indonesische maat gesneden. Sultan Hamengkubuwana IX (u leest het goed) heeft een vrij prijzig gebouw laten neerplanten voor zijn vader, die in 1989 overleed. De man was vicepresident en zeer geliefd. Het paleis bulkt van het goud, Delfts blauw en Italiaans marmer. Het is geen modern museum, net als de andere musea in Indonesië, want alles is zeer statisch voorgesteld. Op het binnenplein van het Kraton kan je een gamelanorkest horen die rustgevende muziek brengt met typerende, hoge klaagstemmen.

Meteen daarna trekken we naar Borobudur, een naam die waarschijnlijk niet veel uitleg behoeft, want het is één van de bekendste gebouwen ter wereld. De Borobudur staat, net zoals de tempels van Prambanan die ik eergisteren bezocht, op de werelderfgoedlijst van Unesco. De tempel werd gebouwd in de negende eeuw en is de grootste Boeddhistische stupa ter wereld. We stupa telt 3 niveaus: de begeerte, de vorm en het niets of nirwana. Steile trappen leidden ons naar een fenomenaal uitzicht. Het gebouw bleef bijna een millennium lang verborgen onder de lava na een vulkaanuitbarsting van de Merapi en werd pas in 1815 herontdekt. Met financiële hulp van de Unesco werd Borobudur van de ondergang gered en is het nu één van de belangrijkste toeristische attracties ter wereld. Echt de moeite waard!

Na de tempel van Borobudur rijden we terug naar Yogya. Onderweg komen we enkele steenkappers tegen langs de kant van de weg. We stoppen even om een kijkje te nemen. Het toeval wil dat we een steenkapper tegenkomen die in België actief is, namelijk bij Pairi Daiza. Het verblijf van de olifanten, tijgers en luipaarden werd gecreëerd door deze steenkapper. ’s Avonds laten we ons onderdompelen in de sprookjeswereld van de Javaanse dansen, namelijk het Ramayana. Ramayana is een klassiek liefdesverhaal tussen Rama en Shinta. De professionele dansers, de buitengewoon mooie kleren en de omgeving maken deze Ramayana-voorstelling uniek.

Het was vandaag een zéér interessante, culturele dag. Tevens ook m’n laatste. Morgen reis ik terug naar België. De trip zal ongeveer een 26-tal uurtjes duren, maar daar maal ik niet om. Ik zal deze trip niet gauw vergeten. De liefde en gastvrijheid van de kinderen in het klooster van Fajar Baru was aangrijpend. Maar we mogen vertrouwen op de zusters, want zij geven al deze kinderen een ware thuis. Ze zijn er in goede handen. Kortom, we mogen gerust fier zijn op het project Fajar Baru! En als alles meezit zijn in 2016 de eerste realisaties van het project een feit. Mede dankzij de hulp van Waasland-Beveren, en die van u!

Volg dit unieke project verder op via onze gekende kanalen, maar ook via de website van vzw Fajar Baru en hun Facebook-pagina.

Tot ziens!

Valy Van de Merlen
Community Manager Waasland-Beveren

De fotoreportage van vandaag kan u hier terugvinden.